 |
| គ្រួសារបងស្រីលីធីសាវីន អាស្រ័យបុលទុនវិនិយោគអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារ ទើបសព្វថ្ងៃមានជីវភាពបានធូរធារ |
ភូមី ស្រុកមីទូជាឃុំដែលមានជនរួមជាតិខ្មែរ រស់នៅកុះករ មាមីងនៅទីនេះបានបក្សនិងរដ្ឋយកចិត្តទុកដាក់ជំនួយច្រើនផ្នែក។បងស្រីលីធីសាវីននៅដៃដូនអ៊ុយឃុំភូមីឱ្យដឹង៖ពេលកន្លងរដ្ឋមិនត្រឹមតែវិនិយោគ ធ្វើផ្លូវបេតុងជួយឱ្យប្រជាជនធ្វើដំណើរទៅមកបានងាយស្រួលប៉ុណ្ណោះទេ តែនៅទាំងជំនួយបណ្តាគ្រួសារខ្មែរឱ្យបុលទុនអាទិភាពពីធនាគារគោលនយោបាយ ណែនាំបច្ចេកទេសក្នុងការផលិត របៀបធ្វើ ការបង្កបង្កើនផល។ ដោយឡែកគ្រួសារខ្ញុំបានបុលទុន២០លានដុងសម្រាប់វិនិយោគការផលិត សព្វថ្ងៃជីវភាពគ្រួសារខ្ញុំបានធូរធារគ្រាន់បើ។ ព្រមជាមួយនោះ បណ្តាសំណង់ដូចជា អគ្គិសនី សលារៀន ដំណាក់សុខាភិបាលនិងទឹកស្អាតប្រើប្រាស់បានជួយលើកកម្ពស់ជីវភាពរបស់ប្រជាជន។ សមមិត្តថាច់ធីគីមឡេ-ប្រធានអនុមន្ទីរជនជាតិស្រុកមីទូឱ្យដឹង៖ ការងារគិតអាន លើកកម្ពស់ជីវភាពជូនជនរួមជាតិខ្មែរតែងបានគណៈកម្មាធិការបក្ស រដ្ឋអំណាច រណសិរ្សមាតុភូមិនិងអង្គការមហាជននានាយកចិត្តទុកដាក់។ ពេលកន្លង ស្រុកបានចាត់តាំងបណ្តុះបណ្តាលរបរនិងឧទ្ទេសនាមការងារធ្វើឱ្យពលកររាប់រយនាក់ ចាត់តាំងទៅសួរសុខទុក្ខ ប្រគេនអំណោយដល់វត្តខ្មែរនិងគ្រួសារជនរួមជាតិខ្មែរក្រនាឱកាសបុណ្យទាន តេត។
ឃុំធ្វឹងហ៊ឹង ស្រុកមីទូក៏ជាភូមិភាគមានជនរួមជាតិខ្មែរស់នៅកុះករ។ រួមជាមួយនឹងការគិតអានជីវភាព ការងារថែទាំសុខភាពដំបូងជូនមាមីងតែងបានយកចិត្តទុកដាក់។ ដំណាក់សុខាភិបាលឃុំធ្វឹងហ៊ឹងបានកសាងថ្មីយ៉ាងសមរម្យ វិនិយោគទិញសម្ភារៈពេទ្យ កងជួរគ្រូពេទ្យ វេជ្ជបណ្ឌិតបានសម្រេចបទដ្ឋានពីមុខជំនាញ។ មិនត្រឹមតែពិនិត្យ ព្យាបាលជំងឺធម្មតា ដំណាក់សុខាភិបាលឃុំនៅទាំងអនុវត្តវាស់បេះដូង ឆ្លុះអេកូ ធ្វើតេស្ត។ល។ កម្មាភិបាល បុគ្គលិកពេទ្យនៃដំណាក់បានបម្រើប្រជាជនដោយអស់ពីចិត្តក្នុងការថែទាំងសុខភាពជូនប្រជាជន។ មធ្យមក្នុងមួយថ្ងៃ ដំណាក់មានប្រជាជនមកពិនិត្យជំងឺចំនួន៣០នាក់។ ពូត្រឹងគីមស៊ាង ធ្លាប់មកដំណាក់ដើម្បីព្យាបាលជំងឺឡើងឈាមបានឱ្យដឹង៖ ពេលឈឺថ្កាត់ម្តងៗ ខ្ញុំតែងមកដំណាក់សុខាភិបាលដើម្បីពិនិត្យជំងឺ ខ្ញុំក៏ដូចមាមីងក្នុងភូមិមិនចាំបាច់ទៅពិនិត្យជំងឺពេទ្យឯកជននៅក្រៅឡើយ ម៉្លោះហើយមិនសូវបង់ថវិកាដូចពីមុនទៀតឡើយ។ ទន្ទឹមនឹងការថែទាំសុខភាព ជនរួមជាតិខ្មែរនៅទាំងជំនួយបង្រៀនរបរនិងដោះស្រាយការងារធ្វើ។ យោងតាមតម្រូវការជាក់ស្តែងដែលមាមីងជម្រើសរបរដើម្បីរៀនពីបណ្តាថ្នាក់បច្ចេកទេសចិញ្ចឹមគោ ចិញ្ចឹមកង្កែប ចិញ្ចឹមមាន់ ដាំស្រូវទិន្នផលខ្ពស់ ដាំបន្លែសុវត្ថិភាព ថ្នាក់ដេរឧស្សាហកម្ម។ល។ បងលីសាង នៅឃុំធ្វឹងហ៊ឹងឱ្យដឹង៖ ពេលកន្លង អាស្រ័យការយកចិត្តទុកដាក់របស់រដ្ឋអំណាចភូមិភាគក្នុងការបើកថ្នាក់ហ្វឹកហាត់ពីបច្ចេកទេសធ្វើស្រែឱ្យកសិករតាមទិសបន្ថយតម្លៃផលិត បង្កើនទិន្នផលដូច ព្រោះរង្វើល ព្រោះជាជួរ ព្រាចជីសមល្មម ប្រិតសំចៃទឹក។ល។ ទិន្នផលស្រូវរបស់មាមីងនៅទីនេះ(ក្នុងនោះស្រែរបស់គ្រួសារខ្ញុំ៨កុង) កែលម្អយ៉ាងច្បាស់ មធ្យមក្នុងមួយរដូវសម្រេច៥តោន។ ក្រៅពីធ្វើស្រែ រាល់ឆ្នាំគ្រួសារបងសាងនៅទាំងចិញ្ចឹមគោ៤ក្បាលនិងបម្រុងលក់ក្នុងចុងឆ្នាំនេះសម្រាប់រកប្រាក់ចំណូលឱ្យគ្រួសារ ដទៃពីនោះ បងនៅទាំងឆ្លៀតយកដីទំនេរជុំវិញផ្ទះចំនួន១.០០០មសម្រាប់ដាំបន្លែគ្រប់ប្រភេទដូច សាឡាដ ស្ពៃខៀវ ជីរ។ល។ រកបានប្រាក់ចំណូលប្រហែល៣០លានដុង/ឆ្នាំ។ ពីការខិតខំពលកម្មផលិតចេះប្រិតសំចៃ ដូច្នេះ រាល់ឆ្នាំគ្រួសារបងសាងរកបានប្រាក់ចំណូលជិត១០០លានដុង ទើបជីវភាពពីមួយថ្ងៃកាន់តែបានលំនឹង។
បណ្តាទង្វើជាក់ស្តែងក្នុងការគិតអានជូនជនរួមជាតិខ្មែររបស់គណៈកម្មាធិការបក្ស រដ្ឋអំណាចស្រុកមីទូបានរួមចំណែកជាមួយគណៈផ្នែកអនុវត្តល្អបណ្តាគោលនយោបាយសុខុមាលភាពសង្គម ជួយគ្រួសារដែលមានស្ថានភាពលំបាក បំផុតគឺជនរួមជាតិខ្មែរឈានឡើងក្នុងជីវភាព៕
ចន្ថា - សុផល
Thông tin bạn đọc
Đóng Lưu thông tin