ជួបអតីតយុទ្ធជនពិការជាជនជាតិខ្មែរឈានឡើងក្នុងការផលិត

ប្រយុទ្ធយ៉ាងវីរភាពនៅលើសមរភូមិ ក្នុងខ្លួនមានរបួសជាច្រើនដែលបន្សល់ទុកពីសង្គ្រាម ប៉ុន្តែពេលវិលមកស្រុកកំណើតវិញជាកងទ័ពរបស់អ៊ំហូ បានបន្តជម្នះការលំបាកលើវិស័យផលិតក្លាយជាគំរូដ៏ភ្លឺស្វាងសម្រាប់ជំនាន់ក្រោយ។

ដោយបានសមាគមអតីតយុទ្ធជនស្រុកឡុងភូ (សុកត្រាំង) ឧទ្ទេសនាមយើងខ្ញុំមកភូមិសុកមើយ ឃុំឡុងភូដើម្បីជួបអតីតយុទ្ធជនស៊ើងឡុក។ ក្នុងប៉ុន្មានថ្ងៃដ៏មមាញឹកនៃខែកក្កដា ជាមួយនឹងការងារធ្វើស្រែចម្ការ ប៉ុន្តែពូឡុក នៅតែឆ្លៀតពេលចែករំលែកពីពេលវេលាឧស្សាហ៍ព្យាយាមក្នុងការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចឈានឡើងចាកផុតក្រ ធ្វើឱ្យគ្រួសារមានជីវភាពធូរធារ។

យុទ្ធជនពិការស៊ើងឡុក (ឈរកណ្តាល) ភូមិសុកមើយ ឃុំឡុងភូ ស្រុកឡុងភូ (សុកត្រាំង)។

អាយុ២១ឆ្នាំ តាមការកោះហៅរបស់អង្គភាពកងទ័ព ពូឡុកបានចូលរួមជាមួយកងទ័ព។ ក្នុងលើកប្រយុទ្ធគ្រានោះ ពូរងរបួសខាងឆ្វេងនៃដងខ្លួន ប៉ះពាល់ភ្នែកនិងត្រចៀក។ មកដល់សព្វថ្ងៃ ស្នាមរបួសនោះនៅតែធ្វើឱ្យមានការឈឺនៅក្នុងខ្លួន។ ឆ្នាំ១៩៨៧ ពូចេញកងទ័ពវិលមកស្រុកកំណើតនិងរៀបការដោយខ្លួនមានរបួសជាយុទ្ធជនពិការកម្រិត៤/៤។

នឹកឃើញការលំបាកពេលបង្កើតអាជីពដំបូងរបស់ខ្លួន ពូឡុកឱ្យដឹង៖ រៀបការរួចខ្ញុំធ្វើស្រែ៥កុង។ ក្រៅពីនេះ ឆ្លៀតដីតាមមាត់ព្រែកដើម្បីដាំបន្លែនិងទិញជ្រូកមេបន្ថែមទៀតសម្រាប់បង្កាត់ពូជចិញ្ចឹម។ ក្រោយពេលជ្រូកមេកើតកូនរួច ទុកសម្រាប់ចិញ្ចឹមទាំងអស់ គួបផ្សំជាមួយការដាំដំណាំ សន្សំបានប៉ុន្មានគឺវិនិយោគលើដីស្រែ ដើម្បីបើកទូលាយការផលិត។ ខ្ញុំបានទិញដីប្រហែល១៥កុង ក្រោយមកសេដ្ឋកិច្ចធូរធារ សង់បានផ្ទះយ៉ាងរឹងមាំ។

អនុវត្តការទូន្មានរបស់អ៊ំ “យុទ្ធជនពិការតែមិនអស់ក្តីសង្ឃឹម” ពីឆន្ទៈឈានឡើងមិនចេះនឿយហត់បានជួយគ្រួសាររបស់ពូស៊ើងឡុក ឈានឡើងធូរធារបន្តិចម្តងៗតាំងពីពេលនោះមក។ មកដល់បច្ចុប្បន្ន គ្រួសាររបស់ពូបានក្លាយជាគំរូភ្លឺស្វាងសម្រាប់អតីតយុទ្ធជននិយាយដោយឡែកនិងប្រជាជនភូមិភាគនិយាយរួម រៀនសូត្រនិងយកតម្រាប់តាម។

បច្ចុប្បន្នគ្រួសាររបស់ពូឡុកកំពុងអនុវត្តទម្រង់ចិញ្ចឹមជ្រូកមេជាច្រើនក្បាលនិងកូនជ្រូករាប់សិបក្បាល ក្នុងមួយលើកលក់ ពូទទួលបានប្រាក់រាប់សិបលានដុង។ ក្រៅពីនេះ ពូនៅទាំងចិញ្ចឹមគោមេជាច្រើនក្បាលនិងផលិតស្រូវជាមួយផ្ទៃដី៤០កុង ក្នុងនោះ ជាដីរបស់គ្រួសារ២០កុង ពូជួលដីរបស់មាមីងនៅជុំវិញ២០កុង។ ផ្ទះក៏បានសង់រឹងមាំនិងទិញម៉ាស៊ីនភ្ជួរដី ម៉ាស៊ីនជ្រោយដីធ្វើសេវាកសិកម្ម។ សព្វថ្ងៃ ពូឡុក បានក្លាយជាអតីតយុទ្ធជនគំរូផលិត ធ្វើអាជីវកម្មពូកែថ្នាក់ខេត្ត ជាមួយនឹងប្រាក់ចំណូលរាប់រយលានដុងក្នុងមួយឆ្នាំ។

សង្គ្រាមឆ្លងផុតទៅជាងទស្សវត្សមកហើយ មកដល់សព្វថ្ងៃ ប៉ុន្តែរបួស ឈឺ ធ្វើទារុណកម្មដល់រាងកាយរបស់យុទ្ធជនជារៀងរាល់ថ្ងៃ រៀងរាល់ម៉ោង។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ពួកគាត់នៅតែខិតខំក្នុងជីវភាពដើម្បីបង្ហាញពីប្រការមួយៈ “យុទ្ធជនពិការតែមិនអស់ក្តីសង្ឃឹម”។

យុទ្ធជនឌិញលី(ពីស្តាំ) ឃុំឡុងភូ ស្រុកឡុងភូ (សុកត្រាំង)។

យុទ្ធជនឌិញលី (ខាងស្តាំ) ឃុំឡុងភូ ស្រុកឡុងភូ (សុកត្រាំង)។

ដូចពូឌិញលី នៅឃុំឡុងភូជាមួយគ្នា ជាយុទ្ធជនរបួសកម្រិត៤/៤។ ពូបានចាកពីកងទ័ពវិលមកស្រុកកំណើតវិញដោយមានរបួសត្រង់ជើងស្តាំ។ នោះជាពេលវេលាដ៏លំបាកបំផុតចំពោះពូត្រូវទៅព្យាបាលជាប្រចាំផង ត្រូវគិតអានជីវភាពគ្រួសារផង។ ពូលី ឱ្យដឹង ពេលទើបរៀបការគឺពិបាកខ្លាំងណាស់ ព្រោះគ្មានដីសម្រាប់ផលិត ពឹងលើការងារធ្វើការឈ្នួលចិញ្ចឹមជីវិត ។

ទោះបីដូច្នោះ ជាមួយនឹងឆន្ទៈរបស់កងទ័ពដ៏មោះមុត ប្តីប្រពន្ធមិនចុះចាញ់ ប៉ុន្តែនៅតែបន្តខិតខំឈានឡើង។ គ្រួសារពូបានសមាគមអតីតយុទ្ធជនឃុំពិនិត្យឱ្យបុល១៥លានដុង ដើម្បីចិញ្ចឹមជ្រូកនិងគោ។ ទន្ទឹមនឹងនោះ ឆ្លៀតពេលធ្វើការឈ្នួល រត់ម៉ូតូឌុប ក្រៅពីនេះ ឆ្លៀតយកដីទំនេរនៅជុំវិញផ្ទះដាំបន្លែលក់ដើម្បីបង្កើនប្រាក់ចំណូល។ លុយដែលសន្សំបានប៉ុន្មានគ្រួសារយកសងធនាគារផង បន្តវិនិយោគបើកទូលាយទម្រង់ផលិតផង។ មើលផ្ទះថ្មរឹងមាំមានតម្លៃរាប់រយលានដុង ពូលីឱ្យដឹងប៉ុន្មានឆ្នាំមុនរដ្ឋឧបត្ថម្ភ៤០លានដុង គ្រួសារក៏បានសន្សំប្រាក់ខ្លះដើម្បីសង់រឹងមាំដូចបច្ចុប្បន្ន។ ពូក៏បានឧបត្ថម្ភបុលបន្ថែមចំនួន៣៥លានដុង សម្រាប់អភិវឌ្ឍផលិតដើម្បីធានាបាននូវស្ថិរភាពនិងលំនឹងជីវភាព។

“ពេលខ្ញុំរៀបការ គ្រួសារទាំងសងខាងតែងជួបការលំបាក ម៉្លោះហើយ ក៏គ្មានបានចែកអ្វី។ ប្តីប្រពន្ធដឹងតែខិតខំប្រឹងប្រែងឈានឡើង។ ដល់ឆ្នាំ២០០០ អតីតយុទ្ធជនភូមិភាគបានជំនួយបុលទុនចិញ្ចឹមសត្វពេលនោះ ខ្ញុំទិញគោចិញ្ចឹម។ ថែទាំគឺទម្រង់ក៏អភិវឌ្ឍល្អ ក្រោយមកខ្ញុំលក់យកប្រាក់ទិញមាន់ ទាចិញ្ចឹមបន្ថែមទៀត ដូច្នេះ ចេះតែចិញ្ចឹមបន្ត ខ្ញុំខិតខំដើម្បីឈានឡើង” ពូលីឱ្យដឹងដូច្នេះ។

ដោយស្មារតី “យុទ្ធជនពិការតែមិនអស់ក្តីសង្ឃឹម” ពូៗកងទ័ពបានក្លាយជាគំរូដ៏ភ្លឺស្វាងក្នុងការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារ រួមកម្លាំងកសាងភូមិស្រុកលើកតម្កើងរូបភាពកងទ័ពរបស់អ៊ំហូ។ សមមិត្តថាច់ថាញ់តឹម-អនុប្រធានសមាគមអតីតយុទ្ធជនស្រុកឡុងភូ ឱ្យដឹង៖ ចំពោះសមាជិកអតីតយុទ្ធជន២រូប ដែលជាកងទ័ពរងរបួសឌិញលីនិងស៊ើងឡុកនាពេលកន្លង បានសមាគមឧទ្ទេសនាមធនាគារគោលនយោបាយសង្គម ដើម្បីបុលទុនវិនិយោគផលិតបង្កការធ្វើ។ ពីដើមទុនដែលប្រើក្នុងគោលបំណងត្រឹមត្រូវនិងមានប្រសិទ្ធភាពក៏ដូចជាស្មារតីគំរូ ក្នុងឆន្ទៈធ្វើការរកស៊ីបង្កបង្កើនផលយ៉ាងសកម្មក្នុងគ្រួសារមួយជំហានម្តងៗជីវភាពប្រសើរឡើង។ ពីគ្រួសារក្រមកដល់បច្ចុប្បន្ន គ្រួសារបងឌិញលី និងស៊ើងឡុកបានឈានឡើងមានជីវភាពលំនឹង។

អាចនិយាយបានថា ជ័យជម្នះរបស់បុគ្គលឆ្នើមនិងសមិទ្ធផលនៃគំរូឆ្នើមនាពេលបច្ចុបន្ន ស្មារតីជួយគ្នាទៅវិញទៅមក ដើម្បីជម្នះការលំបាកឈានឡើងក្នុងជីវភាពជាគំរូភ្លឺស្វាងសម្រាប់ជំនាន់ក្រោយយកតម្រាប់តាម៕

ថាច់ហុង

ជួបអតីតយុទ្ធជនពិការជាជនជាតិខ្មែរឈានឡើងក្នុងការផលិត

សារព័ត៌មានសុកត្រាំងអេឡិចត្រូនិក

អគ្គនិពន្ធនាយកៈ ង្វៀងវ៉ាំងទ្រីវ

អគ្គនិពន្ធនាយករងៈ លេហ្វាងបាក់-ត្រឹងធីធូថាវ-លេមិញទ្រឿង

ជួបអតីតយុទ្ធជនពិការជាជនជាតិខ្មែរឈានឡើងក្នុងការផលិត

Thông tin bạn đọc

សារព័ត៌មានសុកត្រាំងអេឡិចត្រូនិក

អគ្គនិពន្ធនាយកៈ ង្វៀងវ៉ាំងទ្រីវ

អគ្គនិពន្ធនាយករងៈ លេហ្វាងបាក់-ត្រឹងធីធូថាវ-លេមិញទ្រឿង