 |
| ព្រះសង្ឃបង្រៀនអក្សរខ្មែរដល់កូនចៅពុទ្ធបរិស័ទ ដើម្បីថែរក្សាភាសា អក្សររបស់ជនជាតិ។ |
ឆ្នាំ២០២៤ អនុវត្តគម្រោង “អភិរក្សពង្រីកតម្លៃវប្បធម៌ប្រពៃណីល្អស្អាតរបស់ជនជាតិភាគតិចផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងការអភិវឌ្ឍទេសចរណ៍” ខេត្តបានវិនិយោគជាង២១ពាន់លានដុងដើម្បីជួយឧបត្ថម្ភថវិកាដល់សិប្បករក្នុងការថែរក្សាផ្សព្វផ្សាយ នូវសកម្មភាពវប្បធម៌ប្រពៃណីនិងបណ្តុះបណ្តាល បំប៉ន បង្រៀនដល់អ្នកជំនាន់ក្រោយ ឧបត្ថម្ភក្រុមសិល្បៈប្រពៃណីចំនួន៣០ រួមមានក្រុមភ្លេងពិណពាទ្យចំនួន១៦គ្រឿងឧបករណ៍ភ្លេងបុរាណ ប្រព័ន្ធសំឡេងចំនួន១០ សំលៀកបំពាក់ចំនួន៤៤២បន្លាស់ ។ល។ ឆ្លងតាមនោះ រួមចំណែកយ៉ាងធំធេងក្នុងការអភិរក្សនិងពង្រីកនូវតម្លៃវប្បធម៌ប្រពៃណីរបស់ជនជាតិនៅលើភូមិដ្ឋានខេត្ត។
ព្រះតេជគុណថាច់ធឿន-ព្រះចៅអធិការវត្តសោភ័ណរង្សីបឹងក្រចាប់ថ្មី ឃុំតឹងហ៊ឹង ស្រុកឡុងភូមានសង្ឃដីកា៖ ប៉ុន្មានឆ្នាំនេះ ក្រុមទូកង ក្រុមភ្លេងពិណពាទ្យ ក្រុមច្រៀងរាំនិងសំលៀកបំពាក់ខ្មែរបម្រើក្រុមតន្ត្រីដែលបានរដ្ឋឧបត្ថម្ភ តែងបានរក្សាទុកក្នុងវត្ត។ រៀងរាល់ឆ្នាំ ព្រះសង្ឃតែងតែអញ្ជើញសិប្បករ តន្ត្រីករមកបង្រៀនភ្លេង របាំ ក្បច់រាំ។ាច់រាំប្រពៃណី។ល។ ដល់កូនខ្មែរនៅវត្ត។ គោលបំណងគឺដើម្បីថែរក្សាវប្បធម៌ប្រពៃណីដ៏ល្អរបស់ជនជាតិ។
ទន្ទឹមនឹងនោះ វត្តខ្មែរនៅទាំងជាកន្លែងបង្រៀនអក្សរខ្មែរដល់កូនចៅខ្មែរក្នុងរដូវវិស្សមកាល រួមចំណែកយ៉ាងធំធេងក្នុងការរក្សាភាសា អក្សររបស់ជនជាតិ។ ព្រះឧបជ្ឈាយ៍ថាច់សុង-ព្រះចៅអធិការវត្តសិរីជុំ បឹងទន្សា ឃុំវៀងអាង មានសង្ឃដីកា៖ តាំងពីយូរយារមកដល់បច្ចុប្បន្ន វត្តមិនត្រឹមតែជាកន្លែងសម្រាប់ព្រះសង្ឃសិក្សាប៉ុណ្ណោះទេ នៅទាំងជាសាលាទីពីរសម្រាប់កូនជនរួមជាតិខ្មែររៀនទៀតផង។ ព្រោះរៀងរាល់ឆ្នាំ ក្នុងរដូវវិស្សមកាល វត្តបើកថ្នាក់បង្រៀនអក្សរជាច្រើនសម្រាប់កូនចៅសិក្សា។ ពីវត្តផងដែរ មានកម្មាភិបាល និយោជិត បុគ្គលិកខ្មែរជាច្រើនដែលចេះអក្សរកំពុងបម្រើការងារនៅស្ថាប័នរដ្ឋក្នុងនិងក្រៅខេត្ត។ លោកគ្រូបង្រៀនក៏ជាព្រះសង្ឃដែលមានការសិក្សាច្រើនឆ្នាំ ដូច្នេះហើយ អាចធានាបានថា បន្ទាប់ពីរៀនរដូវវិស្សមកាលប៉ុន្មានខែ ប្អូនៗនឹងអាចសរសេរអក្សរខ្មែរបាន។
បានដឹង ឆ្នាំ២០២៤ នៅលើភូមិដ្ឋានខេត្ត មានវត្តខ្មែរចំនួន៨៦បានចាត់តាំងបង្រៀនអក្សរខ្មែរដល់សិស្សចំនួន៣០.៥០០រូប ដោយមានព្រះសង្ឃ១.២៥៨អង្គនិងអាចារ្យបង្រៀន។ នេះបញ្ជាក់ថា វត្តមិនត្រឹមតែជាកន្លែងរក្សានូវវប្បធម៌ប្រពៃណីរបស់ជនរួមជាតិប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងអភិរក្សនិងពង្រីកភាសា អក្សររបស់ជនជាតិខ្មែរនិងព្រះសង្ឃគឺជាកត្តាសំខាន់ក្នុងការប្រមូលផ្តុំ រក្សាសហគមន៍ឱ្យមានសាមគ្គីនិងអភិវឌ្ឍន៍។
ការងារអភិរក្សនិងពង្រីកនូវតម្លៃវប្បធម៌ជនជាតិកំពុងបានយកចិត្តទុកដាក់កាន់តែខ្លាំង បំពេញតម្រូវការវប្បធម៌កាន់តែកើនឡើងរបស់ប្រជាជនគ្រប់ជាន់ស្រទាប់។ តាំងពីនោះ រួមចំណែកថែរក្សានូវតម្លៃវប្បធម៌ដ៏វិសេសវិសាល បង្កភាពសម្បូរបែបក្នុងជីវភាពស្មារតីរបស់ជនរួមជាតិក្នុងដំណើរការសមាហរណកម្មនិងអភិវឌ្ឍន៍៕
ដាលីន-លីហាន់
Thông tin bạn đọc
Đóng Lưu thông tin